Dzieci a tajemnica zawodowa

Rozpowszechnienie zaburzeń psychicznych w populacji dzieci i młodzieży dotyczy około 10%, co oznacza, że w Polsce ponad 600 tys. osób poniżej 18 r.ż. wymaga zapewnienia profesjonalnej opieki. Tak sytuacja przedstawiała się listopadzie 2018 r., zgodnie ze stanowiskiem Zespołu ds. zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży przy Ministerstwie Zdrowia.

Obecnie nie uległa poprawie, a z naszego środowiska płyną głosy, że jest coraz gorzej.

Gabinety prywatne są potrzebne jak nigdy dotąd, jednak wielu młodych psychologów i psychoterapeutów gubi się w meandrach prawnych zagadnień związanych z naszym zawodem.

Być może dręczy Cię pytanie: co w sytuacji, gdy Twoim Pacjentem będzie dziecko, a jego rodzic czy opiekun prawny naciska na Ciebie, żebyś ujawnił mu szczegóły terapii?

 

Co możesz zrobić?

Na jakie przepisy się powołać?

Kto udziela zgody na ujawnienie tajemnicy zawodowej w przypadku terapii dziecka?

Co w przypadku postępowania rozwodowego, jak ma się do tego tajemnica zawodowa?

Czy nowy partner rodzica, może żądać informacji dot. terapii „nieswojego” dziecka?

Jeżeli chcesz poznać szczegóły, to koniecznie zapoznaj się z tym artykułem, bo wraz z Radcą Prawnym Oktawią Zarzecką przygotowałyśmy dla Ciebie odpowiedź.

Przekazywanie rodzicom informacji związanych z terapią dziecka

Rodzice nie mają prawa domagać się od Psychologa, aby ten przekazywał im wszelkie informacje, o tym czego dowiedział się podczas świadczenia usług psychologicznych.

Kodeks Etyczny Psychologa Polskiego Towarzystwa Psychologicznego wyraźnie stanowi, że także małoletni Pacjent (na równi z dorosłym) ma prawo do ochrony oraz poszanowania poufności i prywatności. Z kolei działania psychologiczne ma cechować takt i dyskrecja.

Przekazywane rodzicom informacje powinny zaś ograniczać się do WNIOSKÓW I ZALECEŃ Z PROWADZONEJ PRACY Z DZIECKIEM.

Podobne wnioski można formułować w odniesieniu do Psychoterapeutów.

Na jakie przepisy możesz się powołać, jeżeli rodzic żąda od Ciebie ujawnienia informacji związanych z przebiegiem psychoterapii dziecka?

  1. W przypadku Psychologa, będzie to:
  • 14 ust. 1 ustawy z dn. 08.06.2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. 2001, nr 73, poz. 763 z późn. zm.);
  • 11.2.a i 11.2.c Kodeksu Etycznego Psychologa PTP,

wyjątek: zachodzi poważne zagrożenie zdrowia i życia Pacjenta lub innych osób, wynika to z innych ustaw.

  1. W przypadku Psychoterapeuty, będzie to:
  • 14 ust.1 ustawy z dn. 06.11.2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. 2009, nr 52, poz. 417 z późn. zm.),

wyjątek: art. 14 ust. 2 i nast. tej ustawy;

  • 50 ust. 1 ustawy z dn. 19.08.1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. 1994, nr 111, poz. 535 z późn. zm.),

wyjątek: art. 50 ust. 2 tej ustawy.

 

Zgoda dziecka na ujawnienie tajemnicy zawodowej – o czym należy pamiętać?

Taką zgodę w przypadku dziecka do 16 roku życia wyraża jego przedstawiciel ustawowy lub opiekun prawny, a co do dziecka powyżej 16 roku życia, aż do osiągnięcia przez nie pełnoletności – dziecko i jego przedstawiciel ustawowy lub opiekun prawny.

Postępowanie rozwodowe

 PRZEDSTAWICIEL USTAWOWY DZIECKA zwalnia Cię z obowiązku zachowania tajemnicy, ale należałoby też wysłuchać małoletniego.

W sytuacji, gdy zostaniesz powołany w sprawie rozwodowej na świadka i masz zeznawać co do prowadzonej z dzieckiem psychoterapii, to musisz ograniczyć się tylko do wskazania OGÓLNYCH WNIOSKÓW I ZALECEŃ Z TERAPII, jeżeli rodzic/rodzice zwolnią Cię w tym zakresie z zachowania tajemnicy, natomiast co do szczegółowych informacji, które uzyskałeś od dziecka – POWOŁAJ SIĘ NA TAJEMNICĘ ZAWODOWĄ i w tym zakresie odmów udzielenia odpowiedzi na pytanie.

Czy nowy partner rodzica może uczestniczyć w konsultacji wychowawczej na temat dziecka?

 Jeżeli władza rodzicielska pozostawiona jest rodzicom dziecka, to tylko oni mogą decydować o udziale dziecka w terapii (po 16 r.ż. decyduje dziecko i rodzic).

W sytuacji, gdy między rodzicami nie ma zgody co do terapii dziecka kierowany jest wniosek do sądu opiekuńczego o rozstrzygnięcie.

Partner rodzica w takiej sytuacji, nie ma prawa uczestniczyć w konsultacji wychowawczej na temat dziecka.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, zapraszam Cię do zapoznania się obszernymi materiałami dotyczącymi ochrony danych osobowych i tajemnicy zawodowej Psychologa Psychoterapeuty.

Jeśli masz pytania lub chcesz się podzielić swoimi przemyśleniami na temat tego artykułu, będzie mi bardzo miło, jeśli zostawisz komentarz.

Opracowanie strony prawnej Kancelaria Radcy Prawnej Oktawia Zarzecka.

Pozdrawiam ciepło,

Dorota Świetlicka

Co o tym myślisz? Zostaw komentarz

Dodano już 6 komentarzy:

  1. Dorota Świetlicka

    24 sierpnia 2019

    Bardzo dziękuję! Pozdrawiam serdecznie 🙂

  2. Tomasz Sokołowski

    30 stycznia 2021

    Powyższe wnioski mają swoje uzasadnienie jak nie w przepisach prawnych to w drodze rozsądku jakim jest rola rodzica w wychowaniu swojego potomstwa, lecz co zrobić jeśli jesteś ojcem nie pozbawionym praw rodzicielskich a matka twojego dziecka sama o wszystkim decyduje, do jakiego lekarza dziecko się uda, jaką terapię zostanie leczony choć tej terapii wcześniej nie potrzebowało, a wszystko jest czynione pod sprawę sądową, lekarz psycholog nie udziela żadnych informacji, mało tego unika z ojcem kontaktu, kochasz dziecko i nie możesz nic, typowa Polska rzeczywistość.

  3. Iga

    8 lutego 2021

    Bardzo dziękuję za ten artykuł! Właśnie spotkałam się z sytuacją gdy rodzic nie chce zgodzić się na poufność w pracy z dzieckiem. To bardzo pomocne.

  4. Mia

    24 września 2021

    Cieszę się że trafiłam na ten wpis. Właśnie zaczynam pracę psychologa i choć byłam pewna na 100% że obowiązuje mnie tajemnica to dziś jakoś zwątpiłam w to i postanowiłam poszukać potwierdzenia że mam rację. Ale nie ukrywam że zdarza mi się zapomnieć na pierwszym spotkaniu o tym wspomnieć… Czy masz jakieś sposoby JAK rozmawiać z rodzicem właśnie o tajemnicy zawodowej, jak przekazać, by czul się z tym komfortowo i okej? Dziś miałam takie poczucie że matka nie była do końca pewna że … jak to tak, ja nie powiem jej o tym, o czym rozmawiałam z jej córka? Była w niej niepewność i miałam wrażenie że to zdanie sprawiło że nie zaufała mi. Co o tym sądzisz?

  5. Alina

    5 grudnia 2021

    Witam. Ten artykuł jest dla mnie bardzo ważny. Od wielu lat pracuję z dziećmi i młodzieżą, ale teraz zasypali mnie młodzi pacjenci z bardzo różnymi problemami i mam dylemat, w którym miejscu jest poważne zagrożenie życia. Mam m.in 12letnia anorektyczkę. Jest na granicy swojej wagi, ale może być gorzej. Powiem teraz co się dzieje – już do mnie nie przyjdzie, a opiekun to bagatelizuje. W jej wieku – zaczęła eksperymentować z lekami. W jej otoczeniu nikogo, kto ją wesprze. Jeśli powiem – pewnie mi już nie zaufa… Wątpię, czy matka zareaguje adekwatnie. Jeśli nie powiem, a młoda przekroczy granicę… Pracuję na zadupiu i nie mam za bardzo kogo poradzić się, nie mówiąc o rzetelnej superwizji…. Myślę, że takich osób jak ja jest więcej. Pozdrawiam

  6. Bill Gates Pictures

    8 czerwca 2022

    Wspaniałe pomysły kosztuja grosze. Bezcenni są ludzie, którzy je urzeczywistniają. Twój blog jest tego wspaniałym przykładem…